Wieś lokowana w 1293 r. W 1783 r. wieś posiadała katolicką szkołę, 19 kmieci, 13 zagrodników i 16 chałupników. W 1829 r. zabudowa składała się 95 domów. Około połowy XIX w. we wsi działali: 1 rymarz, 4 rzeźników, bednarz, kołodziej, stolarz, 2 kowali, 5 krawców, 3 szewców a także murarze i wypalacze wapna. Po przeprowadzeniu linii kolejowej z przystankiem w Tarnowie Op., rozpoczęto budowę nowoczesnych wapienników – w 1900 r. było ich już 7. W 1960 r. wieś liczyła 2178 mieszkańców zamieszkujących 372 budynki. Kościół parafialny pw. św. Marcina Biskupa wzmiankowany w 1447 r., powstał zapewne w pierwszej połowie XV w., w latach 1653-64 rozbudowany. W latach 1913-14 miała miejsce ponowna rozbudowa, z wyburzeniem części starego kościoła i wykorzystaniem jego późnogotyckiego prezbiterium jako kaplicy bocznej nowego kościoła. Dobudowano wówczas czworoboczną wieżę zwieńczoną hełmem oraz przestrzenną nawę zakończoną prosto zamkniętym prezbiterium. Wg urbarza strzeleckiego, w 1640 r. trwał już wypał wapna z miejscowych złóż. W sprawozdaniu urzędniczym z 1748 r. odnotowano wypał w wielkim piecu tarnowskim, który zawalił się pod koniec XVIII w. W latach 1825 i 1845 w okolicach Tarnowa działał 1 dominialny i 3 chłopskie piece, a w 1860 – 10 pieców, później 16, głównie wzdłuż granicy z Kamieniem Śląskim. Rozwój wapiennictwa nastąpił po przeprowadzeniu w 1878 r. linii kolejowej Opole – Bytom i po uzyskaniu w 1893 r. przez tarnowski dworzec funkcji towarowej. W 1882 r. radny Josef Reiss (właściciel tzw. willi „Rajsówki”, dawniej „Josefsruh”) kupił kilka działek w Tarnowie, w pobliżu stacji w Kamieniu i wybudował tam piec do wypału wapna. Pod koniec XIX w. w sąsiedztwie dworca powstały trzy kręgowe piece do wypału wapna. W 1890 r. firma Ogórek i Sp. wybudowała w Tarnowie i Nakle dwa piece kręgowe wraz z połączeniem kolejowym. W owym czasie wyburzano piece szybowe, zastępowane przez nowocześniejsze – kręgowe. W okresie międzywojennym w Tarnowie działały dwa przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją wapna, w następnych latach przekształcane w kolejne spółki i stopniowo modernizowane.
