Brak starych dokumentów uniemożliwia określenie daty jej powstania. Istnieją podania ludowe o książęcym zamku koło Kosorowic, wg. Podczas polowania księżna zgubiła kosztowną bransoletkę. Uczciwym znalazcą był chłop z Kosorowic, któremu mieszkańcy zawdzięczają uwolnienie od pańszczyzny. Później był też wyróżniony kmieć nazwiskiem Gołąb, któremu książę podarował spory kawałek lasu. Podanie to ma cechy prawdopodobieństwa gdyż znajduje się ono potwierdzone w Urbaczu z 1618 roku, wg. Urbarza mieszkańcy kosorowic mieli prawo do użytkowania Tarnowca ( później nieistniejącego). Wolni byli ponad to od pańszczyzny na podstawie przywileju z 1446 r. odnowionego w 1658 r. przez burmistrza opolskiego. Nazwa wsi pochodzi od „kosiarza”. W roku 1618 w wsi mieszkało 11 kmieci, 6 zagrodników i chałupników z rodzinami.w 1829 r. na terenie wsi znajdowało się 49 budynków , w 1844 było 61 domów. Ważną dla wsi datą jest rok 1852, kiedy pożar strawił prawie doszczętnie jej zabudowania. Od tej pory nowe budynki powstawały w większości z kamienia. w 1861 r. 54 domy mieszkalne i 30 gospodarstwa . W 1852 roku prawie cała wieś spłonęła od tego momentu budowano wyłącznie z kamienia. w 1863 r. w Kosorowicach Odnotowano: 2 kowali, krawca stolarza, szewca i wielu murarzy. Mieszkańcy należeli do parafii tarnowskiej i tam uczęszczali do szkoły. W 1930 roku we wsi były 2 warsztaty kowalskie , 2 karczmy, sklep towarów mieszanych, warsztat stolarski , sklep kolonialny, piekarnia,krawiecki , 2 rzeźników.
